Η ΣΑΤΙΡΑ

Το θέατρο και το καρναβάλι έλκουν την καταγωγή τους από θρησκευτικές τελετές αφιερωμένες στην γονιμότητα. Ύμνοι που απευθύνονταν κάποτε στους θεούς, ξόρκιζαν (λοιδορούσαν-σατίριζαν) κάθε ανεπιθύμητο πνεύμα που αντιστρατευόταν την γονιμοποιό δύναμη. Πολύ αργότερα όταν χάθηκε η σοβαρή πρόθεση, οι πανηγυριώτικοι στίχοι παρέμειναν κάτω από την επικύρωση του παλαιού εθίμου, φέρνοντας τη σάτιρα μέχρι τις μέρες μας.

 

 

 

 

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Ο Μώμος είναι ο θεός της Ελληνικής μυθολογίας, που εκδιώχθηκε από τον Όλυμπο επειδή αμφισβήτησε τον Δία. Είναι ο θεός της χλεύης και του σκώμματος, της ειρωνείας και του σαρκασμού, προσωποποίηση της κοροϊδίας και της αποδοκιμασίας. Η ονομασία του Φεστιβάλ, ειδικότερα, προέρχεται από το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ηλία Α. Συνοδινού, πατρινού σατυρικού συγγραφέα του 19ου αιώνα.

​

​

​

​

​

​

​

​

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Το Φεστιβάλ (συν)διοργανώνουν, η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Πατρέων «Καρναβάλι Πάτρας», το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας και το Ερασιτεχνικό Σχήμα Πάτρας «Ρεφενέ. Το Φεστιβάλ τελεί επίσης, υπό την αιγίδα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων Μουσικοσυνθετών και Μεταφραστών (Ε.Ε.Θ.Σ.Μ & Μ).

​

​

​

​

​

​

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Ερασιτεχνικοί θίασοι απ’ όλη την Ελλάδα καλούνται να καταθέσουν (κάθε χρόνο) βιντεοσκοπημένα θεατρικά δρώμενα μέγιστης διάρκειας δέκα λεπτών. Επιλέγονται δέκα εξ’ αυτών και παρουσιάζονται ζωντανά κατά την καρναβαλική περίοδο στη Πάτρα, ως ενιαία σπονδυλωτή, θεατρική παράσταση. Τα σκηνικά, τα ογκώδη σκηνικά σκεύη και τα συνδετικά ιντερμέδια, φροντίζει το Ρεφενέ.

 

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ

Η Πάτρα από το 1839 διοργανώνει ένα από τα σημαντικότερα καρναβάλια στον κόσμο. Δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι η σάτιρα και ο εθελοντισμός, γι’ αυτό και το Φεστιβάλ Ερασιτεχνικών Θιάσων εντάχτηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Πατρινού Καρναβαλιού. Λίγες μέρες λοιπόν μετά το άνοιγμα του «Τριωδίου» (17η Ιανουαρίου), ο «Μώμος» ανεβαίνει στο πατάρι.

 

Η ΣΚΗΝΗ

Κινηματοθέατρο «Πάνθεον». Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης επί της οδού «Γούναρη» χωρητικότητας 530 θεατών (πλατεία & εξώστης) έχει άνετο φουαγέ με κυλικείο, σκηνή 10 μέτρα μήκος, 5,8 μέτρα βάθος υπερυψωμένη κατά 1,2 μέτρα, με 2 εισόδους και παρασκήνια τεσσάρων δωματίων. Ο 3ος, 4ος & 5ος Μώμος πραγματοποιήθηκαν στο θέατρο «Απόλλων» ( αριστούργημα του Ερνέστου Τσίλερ /1871 και κόσμημα της πόλης) το οποίον όμως χρήζει ανακαίνισης.

​

​

​

​

​

​

​

 

Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΔΟΜΗ

Τον Μάρτιο του 2007, στο 23ο Φεστιβάλ της Καρδίτσας, ο Γ. Γεωργακάκης, ιδρυτικό μέλος του Ρεφενέ κατέθεσε τη πρόταση στον τότε πρόεδρο της Ε.Ε.Θ.Σ & Μ. (Γ. Λαζαρίδη) για τη διεξαγωγή ενός σατυρικού φεστιβάλ στη Πάτρα. Το 2009 έγινε ο 1ος «Μώμος», με αντιδήμαρχο πολιτισμού τον Α. Σκαρμέα και διευθυντή του Πατρινού Καρναβαλιού τον Σ. Χρυσικόπουλο. Έκτοτε γίνεται κάθε χρόνο μέχρι σήμερα και στηρίζεται σε 3 δομικούς άξονες: α. Αφιέρωμα στη σάτιρα και τους ανθρώπους που την έχουν υπηρετήσει β. Σπονδυλωτή παράσταση. γ. Θεατρικό εργαστήρι επιμόρφωσης, προσφορά του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Από το 2009 μέχρι και το 2013, όπου το Φεστιβάλ είχε διαγωνιστικό χαρακτήρα, κατατέθηκαν υποψηφιότητες από 44 πόλεις και 60 διαφορετικούς ερασιτεχνικούς θιάσους. Δραματοποιήθηκαν κείμενα 60 συγγραφέων, εκ των οποίων 52 ήταν έλληνες, 8 ξένοι, 6 άγνωστοι και 3 ήταν… ολόκληρες ομάδες. 29 κείμενα ήταν πρωτότυπα και 4 εξ’ αυτών αξιώθηκαν το βραβείο σατυρικού 10λέπτου. Από το 2014 με απόφαση των συμμετεχόντων καταργήθηκαν τα βραβεία, πλην εκείνου του «Κοινού», που δεν αφορά πατρινές ομάδες.