top of page
Για μας τέχνη είναι :
-
Φιλία
-
Ομαδικότητα
-
Συναίσθημα
-
Δημιουργία
-
Διασκέδαση
Ερασιτέχνης είμαι του κερατά -με το συμπάθιο- κι αν θυμώνεις με τη φωνή μου τη βραχνή έλα και βάλε δίπλα της τη δικιά σου.
Ετούτος ο κόσμος δεν κινδυνεύει από διαφορετικές φωνές. Από αντίγραφα κινδυνεύει…
«Τζίτζικες» (1999)
η αρχή …
Ποιοι είμαστε& τι κάνουμε
Ερασιτέχνες όλοι, προσφέρουν το «ρεφενέ» τους στην ομάδα, με κοινό πεδίο έκφρασης, το θέατρο, το χώρο που ανταμώνουν όλες οι τέχνες. Με το πέρασμα των χρόνων ολοένα μεγάλωνε η παρέα και μαζί μεγάλωνε η αναζήτηση κι η όρεξη για δημιουργία.
Ιστορική Αναδρομή
με λίγα λόγια...
Το "Ρεφενέ" Ε.Σ.Πάτρας ξεκίνησε σαν ιδέα μέσα από τους κόλπους του Πατρινού Καρναβαλιού το 1999. Γεννήθηκε … στην πορεία ειρήνης που έκαναν οι καρναβαλιστές της πόλης για τους βομβαρδισμούς που μαίνονταν από τα Νατοϊκά αεροπλάνα στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Έτσι το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους μετά από πολλές μαζώξεις , συζητήσεις και ιδιαίτερα μέσα από την ανάγκη έκφρασης όλων αυτών των ανθρώπων και εκτός καρναβαλικής περιόδου , η ιδέα παίρνει σάρκα και οστά και το "Ρεφενέ" ή κατά κόσμο "Ρεφενέδες" ανεβαίνουν για πρώτη φορά στο σανίδι και μάλιστα όχι σε οποιοδήποτε σανίδι , αλλά αυτό του Αρχαίου Ωδείου.
Τα πρώτα χρόνια δύσκολα , γεμάτα αμφισβήτηση και με μια δόση καχυποψίας για κάθε τι καινούργιο , η ομάδα βρισκόταν κάθε Μάιο μετά από τηλεφώνημα του Γ. Γεωργακάκη (εμπνευστή του ονείρου) , «Ξεκινάμε … έλεγε» ξεκινάγαμε … για να συσπειρωθούμε και να ξαναφουντώσουμε την φλόγα για δημιουργία , χώρος συνάντησης η αίθουσα κάποιου φροντιστηρίου ή κάποια ταβέρνα που δεν λειτουργούσε την θερινή περίοδο και μετά που άνοιγε ο καιρός για τα καλά , πρόβες στο αίθριο του παλαιού δημοτικού νοσοκομείου. Τα πρώτα μας έργα βασισμένα και αυτά σε ανθρώπους που είχαν την ανάγκη έκφρασης μας έδιναν την δυνατότητα να κάνουμε αυτό που ποθούσαμε τόσο πολύ. Τι και αν οι πρόβες ήταν πολύμηνες , τι και αν οι παραστάσεις ανέβαιναν για μία , δυο ή και τρεις μέρες … τι και αν όλοι οι συντελεστές των παραστάσεων βγαίναμε με ένα μπλόκ εισιτηρίων στο χέρι για να καταφέρουμε να πουλήσουμε σε φίλους και γνωστούς , τι και αν δεν ξέραμε αν θα βγούνε τα έξοδα μας , τι και αν δεν ξέραμε ποιος θα μας θεωρήσει τα εισιτήρια , τι και αν , τι και αν , αν , αν … για μας το πάθος γι’ αυτό που κάναμε και η αγάπη μας για το σύλλογο ήταν κάθε φορά και μεγαλύτερη.
Κάπως έτσι πορευθήκαμε από το 1999 έως το 2002. Η ομάδα πλέον χρόνο με το χρόνο άρχισε να γίνεται γνωστή , να αφήνει την ‘’υπογραφή’’ της με συνέπεια και σεβασμό , όλο αυτό άρχισε να μεγαλώνει και μαζί του και εμείς , έτσι μεγάλωσε και η επιθυμία να κάνουμε το σχήμα , σύλλογο αυτόνομο , να βρούμε ένα στέκι μόνιμο που να μαζευόμαστε και να δημιουργούμε , να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τα όνειρα μας όπως εμείς θέλουμε. Έτσι από τον Σεπτέμβριο του 2002 αρχίσαμε τις συζητήσεις για όλα αυτά τα διαδικαστικά που θα μας οδηγούσαν σε σύλλογο. Στις 03 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, αποκτήσαμε νομικό πρόσωπο ‘’Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας’’ με διακριτικό τίτλο "Ρεφενέ" Ε.Σ.Πάτρας και σήμα την Σαϊτούλα, με σκοπό το Θέατρο και οποιαδήποτε μορφή τέχνης και έκφρασης περικλείεται μέσα σ' αυτό με κεντρικό προσανατολισμό των μελών μας την ερασιτεχνική δημιουργία, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό.
Σήμερα το "Ρεφενέ" είναι ένας σύλλογος από τους πιο επιτυχημένους στο χώρο του τόσο εντός τοιχών όσο και εκτός αυτών , με μια μεγάλη πορεία σε δημιουργικό επίπεδο , με την τόλμη της διαφοράς και του πειραματισμού αλλά πάνω απ’ όλα με γνώμονα την αγάπη για το θέατρο , την κατάθεση ψυχής και χρόνου αλλά πάντα την φλόγα εκείνη της πρώτης μέρας … έκφραση για όλους που το έχουν ανάγκη , που θέλουν να πουν κάτι διαφορετικό.
Στο σύλλογο από την πρώτη μέρα υπήρξαν φίλοι που δεν υπάρχουν πια , άνθρωποι που ήρθαν για λίγο , φίλοι που έφυγαν και γύρισαν ξανά , νέα μέλη που ήρθαν , έρχονται και θα έρθουν. Αυτό όμως που θα μείνει για πάντα αναλλοίωτο μέσα μας θα είναι η αγάπη στο να δημιουργούμε και να δίνουμε πάντα την αφορμή για να βρισκόμαστε.
bottom of page